Klimaatconferentie COP6

Govert de Groot

Voor de inheemse volken in het Noordpoolgebied is het een grote teleurstelling dat de 6th Conference of the Parties to the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), ook wel COP6 genoemd, zo faliekant mislukte. De in het Haagse Congresgebouw verzamelde regeringen waren niet in staat om tot de zo noodzakelijke overeenstemming te komen. Canada, de Verenigde Staten, Australie en Japan waren de hoofdschuldigen van het mislukken van de conferentie. Met uiterst slappe voorstellen om de CO2-uitstoot te verminderen frustreerden zij de onderhandelingen. Bij hen ontbrak het in feite aan de politieke wil om tot een reële reductie te komen.
Ongepland werd Arctic Peoples Alert betrokken bij de activiteiten rond COP6. Voorafgaand aan de conferentie vond op 11 en 12 november het 'Tweede Internationale Inheemse Forum over Klimaatverandering' plaats. In de Haagse raadzaal stelden inheemse vertegenwoordigers uit de hele wereld met elkaar een verklaring op waarin zij onder andere om permanente deelname van inheemse volken aan het besluitvormingsproces vragen. Later die week hebben zij de verklaring aangeboden aan de voorzitter van COP6, minister Jan Pronk. Naast de Derde Wereldlanden zullen vooral inheemse volken - zowel in het noorden als zuiden - het slachtoffer zijn van de klimaatverandering. Nu al zien bijvoorbeeld de Inuit in Groenland, Canada en Alaska de gevolgen. Het klimaat verandert altijd, ook zonder broeikaseffect, maar het gaat erom dat de omslag op dit moment onnatuurlijk snel gebeurt, hetgeen grote gevolgen heeft voor verschillende plant- en diersoorten. Voor deze gevolgen kunnen sceptische wetenschappers, die vraagtekens bij de klimaatverandering zetten, niet langer hun kop in het zand steken.

Marilyn Goodhope helpt mee aan de bouw van de Dijk (foto: Govert de Groot)
Alaska
Op uitnodiging van Greenpeace International waren uit Alaska de Inuit Marilyn Goodhope en Sterling Gologergen overgekomen. Goodhope komt oorspronkelijk uit Shishmaref. Daar dreigt de zee woningen en olie-opslagtanks op te slokken. Zandzakken leggen en vastzetten met gaas heeft geen zin gehad. Bij een storm spoelt alles gewoon weg. In hun gebied zien zij bepaalde vogel- en insectensoorten nu voor het eerst verschijnen. Het regent er veel vaker en af en toe treedt er onweer op, ook een nieuw fenomeen in deze contreien. Doordat het zee-ijs later bevriest en eerder ontdooit dan voorheen wordt het voor hen steeds moeilijker om zeehonden te vangen - hun dagelijks voedsel. Een ander gevolg hiervan is dat er steeds meer ijsberen in het gebied achterblijven, die anders naar het noorden zouden trekken. Omdat die grote roofdieren in het donkere jaargetijde te gevaarlijk zijn voor de schoolgaande kinderen, moeten ze worden afgeschoten.
Marilyn en Sterling hielpen met het leggen van zandzakken op de Dijk van Milieudefensie (Friends of the Earth Nederland) die op zaterdag 18 november rond een deel van het Congresgebouw werd gelegd. Een goede actie, waar zo'n 6.000 mensen uit de hele wereld aan deelnamen. Het maakte glashelder waar het om gaat. De actie was via tv over de hele wereld te zien. Eerder die week nam ook de Canadese Inuk Rosemarie Kuptana, directeur van het International Institute for Sustainable Development (IISD) en voormalig president van de ICC, aan de vergaderingen deel. IISD is niet alleen actief op het gebied van duurzame ontwikkeling, maar legt onder andere ook vast wat er nu al aan klimaatverandering in de Arctic te zien is. Later kwam de Groenlandse minister van Milieu en Gezondheid, Alfred Jakobsen, naar Den Haag. Ook in Groenland merkt men steeds duidelijker dat het klimaat versneld verandert. Als lid van de Deense delegatie werd hij helaas niet echt betrokken bij de onderhandelingen.

Als we nu, na afloop van COP6, de balans opmaken, dan is onze conclusie dat géén overeenkomst uiteindelijk toch de voorkeur verdient boven een halfslachtige overeenkomst. Laten we hopen dat de voortzetting van de onderhandelingen in Bonn over een half jaar (COP6½) een beter resultaat zal geven.

Zie ook Arctica 8, voorjaar 2000.
www.iisd.org
www.klimaatconferentie.nl