Een leuke pocket is Kaviaar en ander leed van Pieter Waterdrinker, pseudoniem van Pieter van der Sloot, de correspondent voor De Telegraaf in Moskou. Het zijn 35 korte verhalen, 'Notities uit Rusland'. Ofschoon inheemse volken er niet in voorkomen, geeft het een aardig en herkenbaar beeld van de huidige situatie in Rusland. Uitgeverij BZZTôH, f 29,75, 224 blz, ISBN 90 5501 735 3
Ook van BZZTôH is IJspegels aan mijn snor. De schrijver Tim Moore geeft verslag van zijn poging de reis van Lord Dufferin uit het Victoriaanse Engeland na te doen. Door het begin is nauwelijks heen te komen en het duurt even voordat je op IJsland bent. Fietsen op IJsland blijft bijzonder, maar je moet er niet te moeilijk over doen. Zeker niet als je ongetraind bent. Door zijn eigen stommiteit mislukt zijn poging om op Jan Mayen te komen. Zijn bezoek aan Spitsbergen is ook al niet bijzonder. Je moet van Britse humor houden om het te waarderen. Alleen meenemen als je in je rugzak ruimte over hebt. f 39,65, 318 blz, ISBN 90 5501 7841

Naar aanleiding van de heropening van het Rijksmuseum voor Volkenkunde schreef Boudewijn Büch het boek 'De hele wereld in een vitrinekast; Het volkenkundig museum & de rest van de wereld' geschreven. Het is een boek in de bekende stijl van Büch: veel onbekende feiten en veel boektitels. Hij noemt onder meer kort de kwestie rond de tentoonstelling 'Botje bij Botje' en de vermeende Groenlandse menselijke resten in Hoorn en gaat in op het tragische leven van Minik, waarover Ken Harper schreef in Give me my father's body. The life of Minik, the New York Eskimo (recentelijk herdrukt, $ 13,95, ISBN 074341005X). Ook schrijft hij over mensen- en lijkenhandel in het begin van de vorige eeuw en over het toenmalige gebruik om mensen tentoon te stellen. Zo werden in 1910 in Duitsland 'Lappen' tentoongesteld 'om vervolgens mee te dansen in het wildevolkerenbal' en 'in 1911 toonde Hagenbecks Hamburgse dierentuin in kooien of duidelijk afgescheiden stukjes grond 'Eskimo's, Kalmücken [Mongolen], Inder und Kikuyu [Bantoes uit Kenia], bzw. Massai'. f 32,95, 255 blz, ISBN 90 295 0409 9.

Op 21 mei won de Inuk-filmmaker Zacharias Kunuk uit Canada de Gouden Camera op het filmfestival in Cannes voor zijn film Atanarjuat ('De snelle renner'). Het filmverhaal is gebaseerd op een legende over een jonge man in een arm gezin die zijn lot verbetert door een goede jager en snelle renner te worden. Alle filmacteurs zijn Inuit uit Igloolik, een gemeenschap van 1.200 mensen die is gevestigd op een klein eiland in de noordelijke Baffin-regio van Nunavut. De film is gemaakt door Igloolik Isuma Productions, Canada's eerste onafhankelijke Inuk-filmproductiemaatschappij. Kunuks reis naar Cannes was zijn eerste buitenlandse trip.