Meteen al bij aankomst op Schiphol werd de Nenets-delegatie opgewacht door de IKON-televisie die de gasten de vraag voorlegde of zij van plan waren naar de bijeenkomst van de Gasunie te gaan. Het was een toevallige samenloop van omstandigheden dat minister Jorritsma van Economische Zaken op vrijdagmiddag 5 oktober in aanwezigheid van de directies van het Russische gasbedrijf Gazprom en de Gasunie in het Gasuniegebouw in Groningen-stad een knop zou indrukken waardoor op symbolische wijze zou worden uitgedrukt dat het gas uit de Russische Federatie ons land binnen is begonnen te stromen. Na intern overleg met zijn delegatie besloot Vlad Peskov, vergezeld door de zes leden van theatergroep Ilept, de workshop voortijdig te verlaten in een poging bij de 'feestelijke' bijeenkomst in het Gasuniegebouw aanwezig te zijn. Onder grote belangstelling van de reeds aanwezige pers kreeg Peskov echter te horen dat hij en de theatergroep - allen in kleurrijke Nenets-klederdracht gestoken - niet welkom waren op de bijeenkomst. Wel kreeg de groep koffie en thee aangeboden, in afwachting van het moment dat Jorritsma en de pers het gebouw zouden verlaten. Toen het uiteindelijk zo ver was liep Jorritsma de Nenets-groep straal voorbij, oostindisch doof voor hun zang en drumdans.

Vanaf 1 oktober wordt de 'voorraadschuur' in Slochteren volgepompt met Russisch gas. De Gasunie heeft een 20jarig contract met Gazprom gesloten. Jaarlijks stroomt er vier miljard kubieke meter Russisch gas naar Groningen. Dat is bijna tien procent van de Nederlandse gasconsumptie. Rusland levert veertig procent van de wereldgasexport. De Gasunie betaalt jaarlijks zo'n miljard gulden aan Gazprom en zegt geen 'handelswinst' te maken op het Russische gas (bron: de Volkskrant, 15-9-2001). Voor de goede orde: het gas komt nu nog niet uit de Nenets Autonome Okrug of van het Jamal-schiereiland. Het is evenwel de verwachting dat dat in de nabije toekomst alsnog zal gebeuren. Nu reeds kom een deel van het gas dat onze huizen verwarmt uit gebieden waar inheemse volken wonen, zoals bijvoorbeeld het zuidelijk deel van de Jamal-Nenets Autonome Okrug en de Chanti-Mansi Autonome Okrug.

Als dit gas onze huizen verwarmt, zijn het dus niet langer alleen de ganzen, die in Siberië broeden en op de Wadden overwinteren, die ons met de Russische Arctis verbinden. Ofschoon de Gasunie feitelijk slechts afnemer is van het gas en niet zelf aansprakelijk is voor de omstandigheden waaronder het wordt gewonnen, kan zij zich ons inziens, als grootimporteur, niet onttrekken aan een deelverantwoordelijkheid voor de gevolgen van de winning voor mens en milieu.