Supersonische testvluchten
Eind juli hoorden de Innu-Indianen van het voornemen van het Canadese ministerie van Defensie (DND) om acht supersonische testvluchten uit te laten voeren boven een van de laagvlieggebieden in Labrador en Quebec. De vluchten zouden met Nederlandse F-16's worden gehouden. Nederland houdt sinds 1986 laagvliegoefeningen in Canada. Tijdens de geplande vluchten zouden snelheden worden bereikt van 1300 km per uur, waarbij de geluidsbarrière wordt doorbroken. Een van de doelen is het geluidsniveau op de grond te meten. DND wil op deze manier vaststellen of supersonische trainingen in de toekomst vanuit de luchtmachtbasis in Goose Bay kunnen worden uitgevoerd en zo ja, of het zinvol is de voorbereidingen in gang te zetten van een nieuwe milieu-effectrapportage.
De Innu, die niet vooraf over deze vluchten waren geraadpleegd, zijn fel tegen de nieuwe oefeningen gekant. Op grond van een milieustudie uit 1994 is dit type vluchten zelfs verboden. Volgens de Innu wordt het bestaande oefenprogramma niet wezenlijk verbeterd door het maken van dergelijke testvluchten en zullen de oefeningen nog meer schade toebrengen aan mens en milieu. Zij vrezen dat de supersonische vluchten het begin zullen zijn van een nieuwe uitbreiding van de ''oorlogstraining'' boven hun grondgebied.
Om die reden spanden de Innu een kort geding aan tegen het Canadese ministerie van Defensie, in een laatste poging de vluchten tegen te houden. Vijf minuten voor de aanvang kwam evenwel het bericht dat de testen zijn uitgesteld. Inmiddels hebben de Innu en DND overleg met elkaar gevoerd en heeft de Canadese overheid toegezegd pas volgend jaar - en in overleg met de Innu - een besluit over de vluchten te nemen. Daarbij zal ook een speciaal hiervoor gevormde ''technische werkgroep'' worden betrokken waarvan het Institute for Environmental Monitoring and Research deel uitmaakt. De Innu hebben op grond van deze toezegging het kort geding afgeblazen. Het laatste nieuws is dat op 30 augustus een Duitse Tornado is neergestort, 240 km ten zuiden van Goose Bay. De straaljager nam deel aan een NAVO-laagvliegoefening. De piloot en navigator zijn bij het ongeluk omgekomen.

Garnalen
In 1999 kregen de Innu voor het eerst een quotum voor de garnalenvangst toegewezen. Het Canadese ministerie van Visserij stond toe dat er 500 ton garnalen kon worden gevist. Onlangs is het quotum voor een periode van drie jaar verhoogd naar 2000 ton. Uiteraard zijn de Innu blij met de verhoging, maar een tegenvaller daarbij is dat ze nog steeds geen vergunning hebben om de garnalen zelf te vangen. Het gevolg is dat zij voor de vangst boten moeten huren van Canadese licentiehouders. De afdeling Economische Ontwikkeling van de Innu Nation wil, in het geval men een licentie krijgt, gaan samenwerken met Coastal Labrador fisheries. De garnalenvangst is een nieuwe economische bedrijfstak voor de Innu en potentieel een belangrijke bron van inkomsten en werkgelegenheid.
Overigens heeft het ministerie van Visserij - zeer tegen de zin van de Innu - tegelijkertijd de lokale vangst op zalm vrijgegeven voor ook niet-inheemse vissers. Als reactie hierop hebben de Innu delen van het Melville-meer tot beschermd gebied verklaard. De Innu willen met die actie onderstrepen dat het belangrijk is dat er ook in de toekomst zalm zal zijn, zowel voor de Innu als voor andere volken.

Bosbouw en landrechten
Afgelopen juni liep een betoging tegen houtkap van een aantal Innu in Sheshatshui uit op gewelddadigheden. Tussen voor- en tegenstanders liepen de gemoederen zo hoog op, dat er tot twee maal toe een schot werd gelost. Gelukkig raakte daarbij niemand gewond. De demonstratie, die werd afgekeurd door de Innu Nation, werd aangevoerd door voormalige Innu-leiders Daniel Ashini en David Nuke. Het gebied waar de houtkap plaatsvindt maakt deel uit van het gebied dat de Innu van Canada claimen. Met betrekking tot de onderhandelingen die de Innu over hun landrechten voeren met de provinciale en landelijke overheden is er verder nog geen vooruitgang te melden.